به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ طی چند روز گذشته کلیپی از ثبت نام علی لاریجانی در حساب‌های و کانال‌های مجازی‌اش پخش شد که با واکنش گستره کاربران همراه بود. بسیاری از کاربران از نحوه ساخت این کلیپ انتقاد کردند و مدعی شدند ستاد انتخابات برای تهیه این کلیپ آماده بوده است؛ چرا که هیچ یک از نامزد‌های ثبت نام انتخابات ریاست جمهوری اجازه قانونی برای استفاده از فضای وزارت کشور برای ساخت کلیپ تبلیغاتی و همراه داشتن فیلم‌بردار اختصاصی هنگام ثبت نام و بردن او به همراه خود از ورودی تا پشت کانتر‌های ثبت نام را نداشتند در حالی که در تیزر تبلیغاتیِ لاکچری لاریجانی کارمندان وزارت کشور به بازیگرانی برای ضبط فیلم او تبدیل شده بودند.
طبق پیگیری خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، محمد عقیلی برادرزاده سالار عقیلی این تیزر تبلیغاتی را تهیه و تولید کرده، نکته بسیار مهم این است که کارگردانی تیزر افتتاح مرکز شبکه ملی اطلاعات آذری جهرمی را هم محمد عقیلی برعهده داشته است.
موسیقی زمینه آرام و هیجانی، فیلمبرداری عالی تنها با یک دوربین، قدم های آرام برای تصاحب قدرت، نحوه نشستن روی صندلی و حالت تأمل‌برانگیز لاریجانی، همه این‌ها نشان داد که انگار کارگردانی این تیزر برعهده مارتین اسکورسیزی بوده است.
جعفر حسن‌خانی دانشجوی دکتری اندیشه سیاسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی پس از حواشی فراوان پیرامون این تیزر لاکچری از تیم رسانه‌ای علی لاریجانی، در یادداشتی با عنوان «نشانه‌شناسی فیلم تبلیغاتی لاریجانی» نوشت:
نشانه چیزی است که به غیر خود دلالت دارد. محمد‌رضا تاجیک درباره نشانه‌شناسی می‌گوید:«یک نشانه‌شناس سیاسی با تمرکز بر کارکرد نشانه‌ها، به بحث در مورد تولید معنا و چگونگی معنادار شدن زیست جهان سیاسی آدمیان توسط نظام آنان (نشانه ها) می‌پردازد.»
با این مقدمه می‌خواهم نشانه‌شناسانه درباره اولین فیلم تبلیغاتی علی لاریجانی با عنوان «دو هیچ» نکاتی را بیان کنم.
۱. در ابتدای فیلم و صحنه آغازین میان دوربین که مخاطبین و افکار عمومی را نمایندگی می‌کند و سوژه که علی لاریجانی است یک شی وجود دارد: «بی‌سیم». در انتهای فیلم هم همین تکرار می‌شود و در صحنه پایانی همچنان میان سوژه و مردم (دوربین) آنچه قرار دارد «بی‌سیم» است.
گارد میان مردم و لاریجانی بی‌سیم است. این گارد در طول جریان فیلم همواره سوژه را مشایعت می‌کند. بی‌سیم ابزار کنترل است و دلالت بر اولویت‌دار بودن امنیت برای سوژه را دارد. نشانه‌ی حریم‌داری است و حتی دوربین اگر چه برای انتخابات، باید حریم سوژه را حفظ کند.
۲. فیلم با یک نزول اجلال از بالا به پایین آغاز می‌شود و در واپسین ثانیه‌ها هم با بالا بردن شناسنامه از پایین به بالا صعود می‌کند. در میانه این نزول و صعود مردم از دریچه دوربین همواره از پایین به بالا به سوژه می‌نگرند. فقط زمانی نگاه مردم از دریچه دوربین با او رخ به رخ می‌شود که او بر روی صندلی منتظر ثبت نام انتخاباتی است. گویی فیلم به ما می‌گوید در هنگامه انتخابات است که می‌توانیم با سوژه رخ به رخ شویم وگرنه در باقی مواقع نسبت مخاطب با سوژه نسبت پایین به بالا و حضیض به عزیز است.
۳. سرتاسر فیلم و بیشتر حجم صحنه ها را بادیگاردها در بر گرفته‌اند و همه جا به شکل پر‌رنگ، آشکار و عامدانه‌ای حضور دارند. با آنکه علی لاریجانی امروز هیچ سمت جدی و مهمی در کشور ندارد اما تقریبا در هیچ صحنه‌ای نیست که بادیگاردها نباشند. حضور پر‌حجم بادیگاردها بازنمایی حضور حاجب، پرده‌دار، میرغضب و... است و همه دلالت بر شوکت‌خواهی سوژه دارد. به نظر سوژه، شوکت را بر احترام، بر مردم‌داری، بر مهربانی و عطوفت، بر صمیمیت و... ترجیح می‌دهد.
۴. موسیقی فیلم تبلیغاتی لاریجانی برای فیلم پادشاه The King 2019 است. نام تِرَک به کار رفته «تاج‌گذاری» است. موسیقی هم دلالت بر میل سوژه به شوکت و اشرافیت دارد.
